20. Francuska - nieważne z kim, nieważne gdzie, ważne żeby znaleźć wspólny język. 21. Polska - jest z kim, jest gdzie, żeby tylko dzieci się nie pobudziły. 22. Romantyczna - nie ma z kim, nie ma gdzie, ale pomarzyć zawsze można. 23. Platoniczna - jest z kim, jest gdzie, ale to i tak mija się z celem. 24. Małżeńska - jest z kim
zapytał(a) o 22:39 Czy warto byc z kims kto mnie nie kocha? Bylismy juz kiedys ze soba i bylo wszystko dobrze, mowil ze mnie kocha, zerwalismy, wrocilismy do siebie i teraz jestesmy ze soba 3 miesiace i wiem, ze przestal mnie kochac. Twierdzi tylko, ze czuje do mnie wiecej niz do jakiejkolwiek przyjaciolki. Czy jest sens z nim byc?. Kocham Go,ale nie jestem pewna czy nie jestesmy ze soba z przymusu
jak w temacie mowi, ze kocha, ale chce zakonczyc zwiazek dla mnie to niedorzeczne, przeciez jak sie kocha to chce sie byc razem i robi sie wszystko, aby tak bylo prosze o opinie
DULSKA 5 października 2015, 23:38 Otóż od paru miesiecy jestem w związku. Jest niby ok. Dogadujemy się. Jest świetnie, ponieważ jestesmy podobni. Ludzi powinno więcej laczyc niz dzielić wiec mysle ze i to jest zaletą. Nie wierze w brednie ze przeciwieństwa sie przyciągają...ale do rzeczy...znamy sie 10 lat...okolo...jednak dopiero niedawno..spotkalam go niechacy...i jako kolege zaprosiłam na kawę..i okazalo sie ze mamy więcej wspólnego niż się moza bylo spodziewać...i jakos tak juz wtedy byl jeszcze w związku który byl toksyczny wręcz patologiczny. Po dwóch tygodniach zamieszkaliśmy razem...wiem ze to szybko ale tak wyszło. On musial opuścić swoje miejsce zamieszkania ja szukalam stancji wiec pomyśleliśmy ze tak będzie najlepiej. To znaczy on pomyślał...ja na poczatku chciałam od niego tylko troche uwagi, zainterwsowania, uniesień związanych z romansem który planowałam...bo tak szczerze powiedziawszy nie traktowalam tej znajomości serio. Nie kazałam mu jej zostawić, czy wybierać...nie jestem jednak pewna uczuć. Miałam raczej zle doświadczenia z facetami...a tu mi ie sie trafil taki przyzwoity i dobry facet...przestalam wiec szukac idealu i jestem z nim...ale go nie kocham. Lubie z nim byc, seks mamy świetny podobne poczucie humoru i wiele innych rzeczy...moze będzie tak jak moja mama mówi ze milosc przyjdzie z czasem??? Jak myślicie? Czy można byc z kimś i go nie kochać? Dołączył: 2009-05-23 Miasto: Warszawa Liczba postów: 12387 5 października 2015, 23:50 moim zdaniem można jeśli ma się z tego jakieś super korzyści. Dołączył: 2013-08-21 Miasto: Białystok Liczba postów: 1934 6 października 2015, 00:05 wydaje mi sie ze można z czasem pokochać, tylko często tego człowiek nie dostrzega dopiero jak coś się dzieje zauważa ze uczucie się raz ze kolega wyznawał mi co roku miłość - zawsze raz jeden mówił słowo "kocham cię" w sylwester - oczywiście go nie kochałam i traktowałam jak przyjaciela, aż jednego sylwestra nie usłyszałam tych słów i poczułam ukucie w sercu ze chyba go straciłam i jego miłość- tak się stało zakochał się w innej a ja aby nie niszczyć jego związku nic mu nigdy nie mówiłam ze po wielu latach jego starań też to samo poczułam. Dołączył: 2011-07-15 Miasto: Elbląg Liczba postów: 13670 6 października 2015, 00:13 Czlowiek zawsze goni cos trudnego, a nie docenia prawdziwie rzetelnej szczrosci Dołączył: 2011-02-03 Miasto: North West Liczba postów: 746 6 października 2015, 00:54 Czlowiek zawsze goni cos trudnego, a nie docenia prawdziwie rzetelnej szczrosci Zwykle mam odmienne zdanie od Ciebie, ale w tym się zgodze... Prawdziwe, niestety. zdroweodzywianie 6 października 2015, 01:25 Wydaje mi sie ze mozna pokochac po czasie Dołączył: 2014-05-22 Miasto: Warszawa Liczba postów: 2841 6 października 2015, 02:12 być mozna..ale będzie Ci zawsze "czegoś" brakowało., nawet będziesz go może kochać... ale tak jak przyjaciela .....Mysle,ze gdy kiedyś się zakochasz " w ten prawdziwy sposób " - zostawisz Go. Edytowany przez katy-waity 6 października 2015, 02:14 Dołączył: 2015-09-30 Miasto: Cocos Liczba postów: 327 6 października 2015, 06:51 Niby można być z kimś do kogo nic się nie czuje, ale po co tracić czas tej drugiej osoby? Później poznasz kogoś w kim się zakochasz, aktualnego faceta zostawisz bez mrugnięcia okiem i zostaną mu kolejne złe doświadczenia. przestanie być "dobry i przyzwoity" Dołączył: 2012-08-26 Miasto: Liczba postów: 28755 6 października 2015, 07:14 Można, ale po co? Dołączył: 2015-07-21 Miasto: Warszawa Liczba postów: 16335 6 października 2015, 07:28 Ja swojego obecnego partnera z jtorym jestem 4 lata, pokochalam tez z czasem. Na poczatku nie czulam nic chcialam sie rozstac ale on skutecznie mi na to nie pozwolil. Z czasem jak dolrzalam pokochalam go tak mocno ze teraz nie wyobrazam sobie bez niego zycia
Skorpion kocha dom, a zodiakalny Strzelec żyje na spakowanych walizkach i zawsze jest gotów do drogi. Ciągnie ich jedynie seks, a to nie wystarczy. Może na jedną noc, ale z pewnością nie na całe życie. Skorpion i Koziorożec Są chętni, ambitni i pasują do siebie, jeśli chodzi o seks. Żaden nie przepada za seksem bez uczuć.
DULSKA 5 października 2015, 23:38 Otóż od paru miesiecy jestem w związku. Jest niby ok. Dogadujemy się. Jest świetnie, ponieważ jestesmy podobni. Ludzi powinno więcej laczyc niz dzielić wiec mysle ze i to jest zaletą. Nie wierze w brednie ze przeciwieństwa sie przyciągają...ale do rzeczy...znamy sie 10 lat...okolo...jednak dopiero niedawno..spotkalam go niechacy...i jako kolege zaprosiłam na kawę..i okazalo sie ze mamy więcej wspólnego niż się moza bylo spodziewać...i jakos tak juz wtedy byl jeszcze w związku który byl toksyczny wręcz patologiczny. Po dwóch tygodniach zamieszkaliśmy razem...wiem ze to szybko ale tak wyszło. On musial opuścić swoje miejsce zamieszkania ja szukalam stancji wiec pomyśleliśmy ze tak będzie najlepiej. To znaczy on pomyślał...ja na poczatku chciałam od niego tylko troche uwagi, zainterwsowania, uniesień związanych z romansem który planowałam...bo tak szczerze powiedziawszy nie traktowalam tej znajomości serio. Nie kazałam mu jej zostawić, czy wybierać...nie jestem jednak pewna uczuć. Miałam raczej zle doświadczenia z facetami...a tu mi ie sie trafil taki przyzwoity i dobry facet...przestalam wiec szukac idealu i jestem z nim...ale go nie kocham. Lubie z nim byc, seks mamy świetny podobne poczucie humoru i wiele innych rzeczy...moze będzie tak jak moja mama mówi ze milosc przyjdzie z czasem??? Jak myślicie? Czy można byc z kimś i go nie kochać? Dołączył: 2015-07-21 Miasto: Warszawa Liczba postów: 16335 6 października 2015, 07:28 Ja swojego obecnego partnera z jtorym jestem 4 lata, pokochalam tez z czasem. Na poczatku nie czulam nic chcialam sie rozstac ale on skutecznie mi na to nie pozwolil. Z czasem jak dolrzalam pokochalam go tak mocno ze teraz nie wyobrazam sobie bez niego zycia Dołączył: 2012-12-26 Miasto: Liczba postów: 855 6 października 2015, 07:55 Kiedyś się ockniesz, spotkasz faceta, który okaże ci więcej zainteresowania, zacznie się od niewinnego flirtu i ten z którym jesteś zostanie zraniony. A czy on ciebie kocha? Czy wiedząc, że ktoś jest z Tobą tyłków dla wygody, zgodziłabyś się by z nim dalej być? Życie jest za krótkie na półśrodki, przeżyć je bez miłości jest marnotrawieniem swojej szansy na szczęście. Dołączył: 2014-04-16 Miasto: Łódź Liczba postów: 19468 6 października 2015, 08:15 A ja mam odmienne zdanie niż większość z Was , bycie z kimś kogo się nie kocha jest bez sensu...być dla samego bycia? to już lepiej być samemu . Bycie z kimś o kim myślisz ciepło,to ogromne szczęście, nawet jeśli nie jest idealny pod każdym względem (no bo kto jest ? ) ale wiesz że to TEN jedyny dla Ciebie skrojony na miarę . Byłam w kilku związkach w których na początku było uczucie z mojej strony i drugiej również...i każdy związek kończyłam...kiedy miłość wygasła, i nie ważne było dla mnie że to był dobry człowiek, że księżyc z gwiazdami by mi przyniósł na zawołanie że robił wszystko by mnie uszczęśliwić...to nic nie znaczyło bo nie było tego czegoś. Jakie Życie musi być jałowe z taką osobą...zero uniesień, szybszego bicia serca , odrobiny zazdrości ...Zanim poznałam mojego męża spotkałam wielu facetów i żaden z nich nie zbliżył się do mojego serca na tyle by pozostać w nim na zawsze ...nie szkoda Ci marnować swojej i jego szansy na prawdziwe uczucie? Mnie by było. Dołączył: 2015-03-28 Miasto: Liczba postów: 6560 6 października 2015, 08:29 moc to można, przeciez to nie jest zabronione. Prędzej bym się siebie zapytala czy chce?? Ja wiedząc jak cudownie jest być z kimś gdzie jest prawdziwa milosc juz sobie nie wyobrażam być z kimś na zasadzie ze a może cos zaskoczy. Na początkach związków wiadomo ze różnie z uczuciem bywa. Ale po takim czasie to juz powinnaś wiedzieć czy tego właśnie chcesz Dołączył: 2010-03-13 Miasto: Warszawa Liczba postów: 5191 6 października 2015, 08:48 nie nie mozna vitalijka23 Dołączył: 2014-04-26 Miasto: Warszawa Liczba postów: 7453 6 października 2015, 09:19 a moim zdaniem, jeszcze zależy kto jak rozumie i jakie ma wyobrażenie o miałam 17-19 lat to "kochałam" każdego, który mi się spodobał, ale jak weszłam w naprawdę poważny związek to mi powiedzenie "kocham" zajęło baaaaardzo dużo czasu, ale jak szybko tamte miłości przychodziły - tak szybko odchodziły, a ta została. Dołączył: 2014-04-23 Miasto: Kraków Liczba postów: 20720 6 października 2015, 09:33 Czy można być z kimś kogo się nie kocha? - moim zdaniem odpowiedź zależy od tego co czuje ta druga osoba. Jeżeli też z jej strony miłości brak, obydwie strony są tego świadome, ale podejmują ryzyko i zaczynają być razem w nadziei na to, że uczucie przyjdzie z czasem to z czystym sumieniem można. Oczywiście obydwie strony muszą być jeszcze świadome ryzyka, że uczucie się może pojawić jednostronnie, co prawdopodobnie będzie się wiązało z cierpieniem tej drugiej osoby. Sytuacja się nieco komplikuje kiedy od samego początku jedna osoba coś czuje, a druga osoba nie czuje nic. Wtedy to już nie jest kalkulacja ryzyka, ale niemalże pewność, że ktoś będzie cierpiał, bo sam się będzie coraz bardziej angażował i zakochiwał, a w zamian nie dostanie być może nic. To już każdy musi sobie sam odpowiedzieć jak się czuje z taką sytuacją, ja bym nie potrafiła tak dawać komuś nadziei, patrzeć jak czeka i jak się męczy. I w końcu sytuacja się komplikuje już całkiem kiedy jedna strona nie kocha, ale zachowuje się tak, że druga osoba może mieć uzasadnione przypuszczenia, że jednak jakieś uczucia wchodzą w grę. Wtedy niewyprowadzanie kogoś z błędu uważam za zwykłe draństwo - czy można być z kimś kogo się nie kocha w takiej sytuacji? Można. Czy będzie się draniem? - owszem. Guren 6 października 2015, 09:36 Ja swojego obecnego partnera z jtorym jestem 4 lata, pokochalam tez z czasem. Na poczatku nie czulam nic chcialam sie rozstac ale on skutecznie mi na to nie pozwolil. Z czasem jak dolrzalam pokochalam go tak mocno ze teraz nie wyobrazam sobie bez niego zyciaMam dokładnie to samo. Najpierw mętlik w głowie, w dodatku strasznie go ranilam (wiedział, że nie chce się angażować) i nagle mnie tak strzelilo, że pewnego dnia mu powiedziałam ze nie wyobrażam sobie bez niego życia - i tak już zostało. Także tak, można kogoś pokochać z opóźnieniem, niektórzy potrzebują czasu żeby się zaangażować. Tylko to nie zawsze tak działa, nie da się pokochać na sile. Wilena ma tutaj racje, ktoś daje ci ogromny kredyt zaufania, nie ma żadnej gwarancji, że druga osoba coś poczuje za miesiąc czy rok. I w gruncie rzeczy angażowanie się w taką relacje bez pokrycia jest naprawdę głupotą. Tylko gdyby nie ta głupota mojego mężczyzny to prawie na pewno nie bylibyśmy razem. Edytowany przez f7720c4496fe51a6a98f7b4cf8e7b71c 6 października 2015, 09:42 Dołączył: 2013-09-14 Miasto: Katowice Liczba postów: 2858 6 października 2015, 09:47 Miłość i uczucie "zakochania" z czasem przeradza się w bardzo dojrzałą przyjaźń, bliskość i to, że bardzo nam nam kims zależy. Na tym żeby ta opsoba po prostu BYŁA. Moim więc zdaniem warto mieć przy sobie kogoś, kto cie rozumie, z kim dobrze spedza sie czas, do kogo mozna sie przytulic, pojsc na spacer trzymając sie za ręke, komu mozna sie wyżalic czy wypłakać. Nawet jesli nie jest to jakas mega wielka miłośc, to lepsze to niż bycie samemu (chyba ze ktos lubi) i wieczne szukanie tego ideału... Dołączył: 2015-02-10 Miasto: Liczba postów: 2965 6 października 2015, 10:08 Juz zakladalas taki temat. Facet mieszkal 8 lat z kobieta a po spotkaniu z toba wprowadzil sie do ciebie po 2 tygodniach znajomosci Wg mnie, to wcale nie jestescie tacy sami, ale facet ci przytakuje, bo w zamian ma dach nad glowa. Zrobi wszystko, abys go nie wywalila, bo nie wroci do bylej gdy oznajmil jej z dnia na dzien, ze 8 lat wspolnego zycia szlag trafil. Teraz sie okazuje, ze juz go nie kochasz... ale pewnie go nie wyrzucisz, no bo gdzie? Tracisz zycie na relacje z niekochanym mezczyzna? W imie czego? Przygarnij psa. Edytowany przez 6 października 2015, 10:18
Jedni decydują się na najbardziej popularne możliwości, inni z kolei sięgają po te oryginalne i unikatowe. Maja to imię często nadawane dziewczynkom w Polsce. Mimo tego wiele osób nie wie
To przecież niezobowiązująca znajomość, zarzekasz się, że on nie jest w Twoim typie. Jeśli jednak odczuwasz niepokój i wolisz ukrywać ten fakt, to podświadomie czujesz, że są ku temu powody. Sprawa robi się jeszcze bardziej poważna, jeśli o wypadzie z „kumplem” boisz się powiedzieć nawet zaufanej koleżance.
Mam taki problem: nie mogę być i nigdy nie będę z facetem, w którym sie zakochałam. Poznaliśmy sie przez internet, kilka razy udało się spotkać chociaż dzieli nas duża odległośc (ok
. 356 139 467 304 203 243 443 166
byc z kims kogo sie nie kocha
