Suchy kaszel - najgorszy objaw przeziębienia. Kaszel, katar, ból gardła i głowy - doskonale wiem. Suchy kaszel u dziecka - czym jest, inne rodzaje kaszlu. Kaszel jest dosyć częstą i męczącą dolegliwością. Supremin - działanie, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie, skutki uboczne. Supremin to lek przeciwkaszlowy w formie syropu. MKaszel alergiczny u dziecka często bywa mylony z kaszlem wynikającym z infekcji górnych dróg oddechowych. Rodzice próbują leczyć go syropami, jednakże dziecko nadal pokasłuje. Powinno być to sygnałem, że przyczyny kaszlu leżą nie w przeziębieniu, lecz w alergii. Kaszel alergiczny u dziecka Organizm uczulonego dziecka reaguje na drażniące alergeny na różne sposoby. W normalnych warunkach układ odpornościowy człowieka wykazuje reakcję jedynie na wirusy, grzyby, bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje. Pojawiają się wtedy objawy typowe dla infekcji, czyli katar, gorączka oraz kaszel. W przypadku alergii, układ immunologiczny pobudzany jest przez czynniki, które zdrowemu człowiekowi nie szkodzą, na przykład pyłki roślin, składnik jakiegoś pożywienia, zwierzęcą sierść. Organizm alergika widzi w nich wroga, którego należy zniszczyć. Gdy układ odpornościowy spotyka się z alergenem po raz pierwszy, produkuje przeciwciała nazywane przeciwciałami IgE. Specjalizują się one w walce z konkretnym alergenem. Gdy z pierwszej bitwy wychodzą zwycięsko, ich ilość we krwi stopniowo zanika, ale niewielka liczba pozostaje w niej na stałe. Bytują w surowicy krwi, błonach śluzowych i tkankach skóry. Gdy alergen ponownie pojawi się w organizmie osoby uczulonej, rusza proces reakcji uczuleniowej. Przeciwciała IgE atakują alergeny, co uwalnia szereg substancji powodujących stan zapalny w organizmie. Jednym z efektów działania alergenów jest podrażnienie dróg oddechowych, co powoduje kaszel. Kaszel alergiczny u dzieci pojawia się zazwyczaj około 3-4 roku życia. Często jest elementem tzw. marszu alergicznego. Jest to występowanie alergii wedle określonego schematu. Zaczyna się zazwyczaj od atopowego zapalenia skóry u niemowlęcia, które przeradza się w alergię pokarmową. U dziecka w okolicach drugiego roku życia zmienia się ona w alergiczny nieżyt nosa, a kilka miesięcy później przychodzi astma alergiczna. Może się ona objawiać między innymi uporczywym, przewlekłym kaszlem. Zobacz też: Domowe sposoby na kaszel? Sięgnij po sprawdzone metody naszych babć! Alergiczny kaszel – objawy Jak już zostało wspomniane, kaszel alergiczny łatwo pomylić jest z kaszlem związanym z infekcją dróg oddechowych. Jak więc je rozróżnić? Przede wszystkim należy bacznie obserwować malucha. Jeżeli kaszel pojawia się głównie wiosną i trwa aż do późnego lata, to jest spora szansa, że macie do czynienia z alergią. Kaszel przy alergii nasila się w momencie ekspozycji na alergen, czyli może pogłębiać się podczas spaceru, gdy dziecko wdycha pyłki, na które jest uczulone lub podczas jedzenia jogurtu, w którego składzie znajduje się nietolerowana przez malucha laktoza. Przeciwko kaszlowi wynikającemu z przeziębienia świadczy także fakt, że ten alergiczny jest długotrwały, przewlekły. Jest suchy, nie towarzyszy mu odrywająca się wydzielina, a jeśli się pojawia to jest wodnista, przeźroczysta, nigdy nie ma gęstej, białej ani zielonej konsystencji. Tym, co powinno nakierować Twoją uwagę na myśli o alergii, jest również szereg występujących dodatkowo objawów. Wraz z alergicznym kaszlem pojawia się często wodnisty katar, zaczerwienione spojówki, łzawienie z oczu, podrażnienia skóry, poczucie ogólnego rozbicia. Sprawdź: Inhalacje na kaszel: jak je robić i czym inhalować? Kaszel alergiczny u dziecka – leczenie Jak przy każdej alergii, kluczowe jest unikanie ekspozycji na alergen. Bardzo ważne jest zdiagnozowanie, co nim jest. Alergia, której towarzyszy kaszel, to nie tylko ta wziewna na pyłki roślin, lecz może to być równie dobrze uczulenie na kurz, sierść pupila, jakiś produkt spożywczy czy środek kosmetyczny. Coraz więcej alergologów zaleca przeprowadzanie odczulania. Polega ono na podawaniu dziecku coraz większych dawek alergenu w postaci szczepionki. Pomaga to przywrócić prawidłową reakcję na niego, a właściwie rzecz ujmując – pozwala na zupełne pozbycie się tej reakcji. W przypadku bardzo uporczywego kaszlu, lekarz może zalecić podawanie leków przeciwhistaminowych. Stłumią one poczucie swędzenia w gardle, dzięki czemu maluch odczuje znaczącą ulgę. Oprócz tego alergolog wprowadzi z pewnością długofalowe leczenie farmakologiczne, mające na celu zmniejszenie reakcji alergicznych dziecka. Zobacz też: Co na męczący kaszel u dziecka?Kaszel krtaniowy [przyczyny, objawy, leczenie]Kaszel u niemowlaka [rodzaje, przyczyny, leczenie]
Męczący kaszel u dziecka sprawia, że nie może ono spokojnie spać, przez co jest zmęczone i rozdrażnione. W rzeczywistości kaszel to gwałtowne wypchnięcie powietrza z dróg oddechowych poprzez skurcz mięśni. Jego przyczyną może być infekcja lub podrażnienie zakończeń nerwowych w oskrzelach maluszka przez zarazki.
Męczący kaszel może być suchy lub mokry (z flegmą) i może występować zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Sprawdź, na jakie choroby może wskazywać uporczywy, męczący kaszel i wypróbuj domowe sposoby, które szybko przyniosą ulgę. Spis treściMęczący kaszel - przyczynyMęczący kaszel - domowe, sprawdzone sposoby Męczący kaszel - niezależnie od przyczyny - utrudnia codzienne funkcjonowanie, a jeśli pojawia się w nocy - zaburza sen. Kaszel suchy i mokry. Jak z nim walczyć? Męczyć może zarówno kaszel suchy, jak i kaszel mokry. W tym pierwszym przypadku chory zmaga się z nieprzyjemnym uczuciem w gardle - jakby stale siedziało tam piórko i drażniło błony śluzowe prowokując do kaszlu. Z kolei uporczywy kaszel mokry wiąże się z odkrztuszaniem wydzieliny (flegmy), ewentualnie uczuciem, że zalega ona w drogach oddechowych. Męczący kaszel - niezależnie od przyczyny - często prowadzi do duszności. Dlaczego? Wynika to z budowy anatomicznej ludzkiego ciała. Układ oddechowy składa się z wielu cienkich, nie przekraczających 1 mm średnicy rurek, doprowadzających powietrze do płuc. Choroby układu oddechowego powodują zwężenie tych rurek, stąd uporczywy, męczący kaszel i duszność. Męczący kaszel - przyczyny 1) Zapalenie oskrzeli Jeśli uporczywy suchy kaszel pojawia się po grypie, może być to objaw groźnego powikłania - zapalenia oskrzeli. Wówczas kaszel nasila się przy wyjściu na zimne powietrze, podczas wysiłku, śmiechu i mówienia. Początkowo jest suchy i męczący, następnie z niewielkim odkrztuszaniem wydzieliny. Dołączają do niego złe samopoczucie, bóle głowy, niewielka gorączka. 2) Zapalenie płuc Męczący, duszący kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, która jest zielona lub żółta, może wskazywać na zapalenie płuc. Odkrztuszanie dużej ilości (nawet pół szklanki) ropnej plwociny wskazuje na rozstrzenie oskrzeli. 3) Astma oskrzelowa Męczący kaszel, duszności, trudność oddychania, świszczący oddech to objawy astmy oskrzelowej. Dokuczliwe uczucie duszności, związane z obkurczeniem się oskrzeli, pojawia się najczęściej w nocy i nad ranem, a także kilka minut po forsownym wysiłku. Objawy występują napadowo (spontanicznie lub pod wpływem różnych czynników, np. dym tytoniowy, zimne powietrze, stres) i ustępują samoistnie lub po podaniu leków. 4) Alergia Jeśli męczący kaszel pojawia się w okresie wiosenno-letnim i towarzyszą mu objawy, takie jak swędzenie i łzawienie oczu, przekrwienie błony śluzowej nosa i gardła, a niekiedy także pokrzywka i wysypka skórna, najpewniej oznacza on alergię. Kaszel alergiczny jest naturalnym odruchem, który chroni przed dostaniem się alergenów do organizmu, takich jak: pyłki, roztocza, zarodniki pleśni, sierść zwierząt i inne alergeny, które dostają się do organizmu poprzez inhalację. Kaszlowi alergicznemu może towarzyszyć odkrztuszanie bezbarwnego śluzu. 5) Krztusiec Męczący, duszący kaszel to również jeden z objawów krztuśca. Kaszel przy krztuścu jest suchy i nasila się wraz z upływem czasu; łatwo go rozpoznać, gdyż w trakcie kasłania z dróg oddechowych chorego wydobywa się charakterystyczny świszczący odgłos przypominający pianie koguta. Kaszlowi związanemu z krztuścem zazwyczaj towarzyszy katar, lekko podwyższona temperatura, niekiedy również zapalenie spojówek. Męczący kaszel - domowe, sprawdzone sposoby Przy suchym kaszlu pomogą takie zioła, jak prawoślaz, porost islandzki, podbiał, dziewanna. Na suchy, męczący kaszel zalecany jest także syrop sosnowy, który pomoże nie tylko przy kaszlu, lecz także przy katarze, gdy pojawiają się dreszcze i uczucie rozbicia. W czasie choroby dorośli powinni go przyjmować 3-4 razy dziennie po jednej łyżeczce, dzieci 3 razy dziennie po jednej łyżeczce. Z kolei na kaszel mokry i męczący pomoże syrop z cebuli. Cebulę drobno posiekaj i zasyp dosyć obficie cukrem. Całość odstaw pod przykryciem na około pięć godzin aż cebula puści sok i syrop z cebuli gotowy. Na kaszel mokry pomoże także syrop z nasion kopru włoskiego - łyżkę nasion kopru włoskiego zalej 1/3 l wody, dodaj 2 łyżeczki miodu, gotuj 10 minut i przecedź. Pij trzy razy dziennie po filiżance. Jeśli kaszel jest męczący, warto sięgnąć również po tymianek, który ułatwia odkrztuszanie, wzmaga wydzielanie płynnego śluzu rozrzedzającego zgęstniałą wydzielinę. W tym celu można przygotować napar z tymianku. Łyżkę ziela zalej 1,5 szklanki wrzątku, odstaw pod przykryciem na 15 minut, przecedź. Pij po 1/3 szklanki kilka razy dziennie. Dziennikarka specjalizująca się w tematyce zdrowotnej, a zwłaszcza obszarach medycyny, ochrony zdrowia i zdrowego odżywiania. Autorka newsów, poradników, wywiadów z ekspertami i relacji. Uczestniczka największej Ogólnopolskiej Konferencji Medycznej "Polka w Europie", organizowanej przez Stowarzyszenie "Dziennikarze dla Zdrowia", a także specjalistycznych warsztatów i seminariów dla dziennikarzy realizowanych przez Stowarzyszenie.
Mokry kaszel u rocznego dziecka można spróbować leczyć, podając syrop z cebuli. Uważaj, nie każdy toleruje jej smak. Lepką i gęstą wydzielinę można też próbować rozrzedzić, stosując zioła. Dobry syrop wykrztuśny na kaszel dla dzieci to ten na bazie tymianku, babki lancetowatej i bluszczu pospolitego.
Getty Images/ Science Photo Library Kaszel refluksowy nie powoduje odkrztuszania wydzieliny. Jest związany z podrażnieniem błony śluzowej gardła i krtani cofającą się treścią żołądka. Warto zaznaczyć, że niekiedy kaszel może być jedynym objawem choroby refluksowej przełyku. Choroba refluksowa przełyku charakteryzuje się cofaniem treści żołądka do części przewodu pokarmowego położonych wyżej. Schorzenie związane jest z niesprawnością zwieracza dolnego przełyku i jego upośledzoną czynnością skurczową. Pojawiają się wówczas różnorodne objawy: zgaga, pieczenie w klatce piersiowej, podrażnienie gardła i krtani, stan zapalny, chrypka, a także przewlekły kaszel określany często jako refluksowy. Diagnostyka choroby refluksowej obejmuje zdjęcie rentgenowskie z kontrastem, badania endoskopowe górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz pH-metrię przełyku. Przeczytaj też: Objawy refluksu żołądkowo-przełykowego i refluksu żółciowego Co to jest kaszel refluksowy? Kaszel refluksowy jest jednym z objawów choroby refluksowej przełyku. Jego przyczyną jest stan zapalny oraz podrażnienie błony śluzowej gardła i krtani przez cofającą się kwaśną treść z żołądka. Często zdarza się, że dolegliwości dotyczące górnych dróg oddechowych są jedynymi objawami refluksu. Kaszel przy refluksie żołądkowo-przełykowym ma charakter przewlekły. Pacjenci określają go jako suchy i nieefektywny. Nie towarzyszy mu także odkrztuszanie wydzieliny ani objawy wskazujące na infekcję bakteryjną lub wirusową (podwyższona temperatura ciała, pogorszenie samopoczucia, ból). Może pojawić się natomiast chrypka, drapanie w gardle i uczucie obecności ciała obcego podczas przełykania śliny, a także objawy typowe dla choroby refluksowej: zgaga, pieczenie w klatce piersiowej, nieprzyjemny zapach z ust, częste odbijanie, niestrawność, stan zapalny przełyku. Refluks może także zaostrzać objawy współistniejących chorób, np. astmy lub przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Dlatego przewlekły kaszel przy refluksie bywa ich manifestacją. Kaszel refluksowy – diagnostyka Osoby, u których występuje kaszel refluksowy, powinny udać się do lekarza w celu poznania jego przyczyny. Lekarz zbiera od pacjenta dokładny wywiad, przeprowadza badanie fizykalne i kieruje go na dodatkowe testy: zdjęcie rentgenowskie, endoskopię górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz pH-metrię i manometrię przełyku. Konieczne jest wykluczenie innych przyczyn kaszlu: infekcji wirusowej lub bakteryjnej, zapalenia krtani, astmy oskrzelowej i alergii. Jak złagodzić kaszel przy refluksie? Kaszel refluksowy może być naprawdę uciążliwy i prowadzić do podrażnienia krtani i gardła. Jest suchy, męczący i bardzo często nasila się w pozycji leżącej, co utrudnia zasypianie. Nic dziwnego, że pacjenci szukają sposobów, by złagodzić kaszel przy refluksie. Bardzo ważne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia farmakologicznego, które zmniejszy nasilenie choroby oraz stosowanie odpowiedniej diety, ponieważ niektóre pokarmy mogą wywoływać nieprzyjemne objawy. Na sam kaszel refluksowy u dzieci i dorosłych zaleca się: wykonywanie inhalacji z soli fizjologicznej, która nawilży suche śluzówki; picie siemienia lnianego 2 razy dziennie; inhalacje z olejkami eterycznymi (eukaliptusowy, rozmarynowy, sosnowy); picie naparu z kwiatu lipy, bzu czarnego i sosny; zadbanie o odpowiedni mikroklimat w pomieszczeniu (umiarkowana temperatura, nawilżone powietrze, wietrzenie pokoju); stosowanie leków dostępnych bez recepty: tabletek do ssania i syropów. Osobom z rozpoznaną chorobą refluksową zaleca się zaprzestanie palenia tytoniu i picia alkoholu, zadbanie o prawidłową masę ciała, spanie z podwyższoną głową lub na lewym boku oraz niespożywanie posiłków tuż przed snem. Jeżeli kaszel przy refluksie jest związany z zapaleniem gardła lub krtani, należy zastosować leczenie farmakologiczne tych chorób. Kaszel przy refluksie – dieta zmniejszająca objawy Przy łagodzeniu objawów choroby refluksowej, takich jak kaszel, niestrawność czy zgaga duże znaczenie ma dieta, która zmniejsza kwaśność soku żołądkowego i zapobiega cofaniu się treści żołądkowej do przełyku, krtani i gardła. Pacjentom z refluksem zalecane jest spożywanie 5–6 mało obfitych, lekkostrawnych posiłków dziennie w regularnych odstępach czasu. Należy także ograniczyć ilość tłuszczu w diecie i unikać smażonych potraw. Zamiast tego warto gotować na parze, piec w rękawie lub dusić. Dieta na kaszel refluksowy polega na unikaniu pokarmów, które przyczyniają się do nasilenia wydzielania kwasu żołądkowego. Należą do nich: owoce cytrusowe, pomidory, warzywa strączkowe, pieczywo razowe, wywary z mięsa, konserwy, szparagi, kasza gryczana, ostre przyprawy, śmietana, tłuste mleko, sery i mięso, przetwory mięsne, słodycze, mocna kawa, czarna herbata, mięta i alkohol. Dietę warto skonsultować z dietetykiem, który pomoże ustalić indywidualnie dopasowany jadłospis. Przeczytaj też: Kaszel suchy czy mokry? Rozpoznanie, leczenie, domowe sposoby na kaszel Bibliografia: K. Blondeau i wsp., Kaszel jako objaw choroby refluksowej przełyku, [w:] „Medycyna po dyplomie” 2009 (5), [dostęp: M. Kopka, M. Małecka, I. Stelmach, Przewlekły kaszel jako objaw refluksu krtaniowo-gardłowego – opis dwóch przypadków, [w:] „Pneumonologia i Alergologia Polska” 2016, suplement I, strony A7– co poza chorobą może powodować kaszel. SUCHY MĘCZĄCY KASZEL: najświeższe informacje, zdjęcia, video o SUCHY MĘCZĄCY KASZEL; suchy kaszel męczący bardzoMimo prowadzonych od ok. połowy XX w. szczepień ochronnych, zachorowania na krztusiec stanowią nadal problem epidemiologiczny na całym świecie. Szacuje się, że każdego roku dochodzi do 30–45 mln zachorowań i 300–500 tys. zgonów z tego powodu. Powikłania i zgony dotyczą przede wszystkim dzieci w okresie niemowlęcym. Dane polskie, pochodzące z rejestru chorób zakaźnych prowadzonego przez PZH, wydają się niedoszacowane. Najwięcej zgłoszonych przypadków w ostatniej dekadzie miało miejsce w latach 2012 – 4684 oraz 2016 – 6856 przypadków. Z polskich badań epidemiologicznych wynika jednak, że na każdy zgłoszony przypadek zakażenia, przypada w rzeczywistości 61 niezgłoszonych zakażeń. Najczęstszym źródłem zakażenia niemowląt są nastolatki oraz osoby dorosłe. W celu ochrony przed zachorowaniem niemowląt przyjęto szeroką strategię szczepień, która, poza szczepieniami w okresie niemowlęcym, obejmuje również szczepienia młodzieży, osób dorosłych, kobiet ciężarnych oraz pracowników ochrony zdrowia. Ośmiotygodniowe niemowlę płci męskiej zostało przyjęte do szpitala z powodu nasilonych napadów kaszlu, doprowadzających do bezdechów z sinicą w obrębie twarzy. Z wywiadu – 3–4 tygodnie przed przyjęciem dziecko, wraz z mamą, odbyło blisko dwugodzinną podróż samochodem z dorosłą osobą z cechami infekcji dróg oddechowych. Ze względu na nasilający się u chorej osoby kaszel, lekarz rodzinny zaproponował wykonanie badania serologicznego w kierunku krztuśca, którego wynik potwierdził infekcję pałeczką Bordetella pertussis. Po około tygodniu od tego zdarzenia u mamy dziecka pojawiły się objawy infekcji. Wiedząc już o potwierdzonym przypadku krztuśca u osoby, z którą miała kontakt, sama zdecydowała się na wykonanie badań. Jednocześnie udała się z siedmiotygodniowym wówczas niemowlęciem, bez cech infekcji, do lekarza rodzinnego, informując, że dziecko miało kontakt z osobą z potwierdzonym krztuścem. W tym momencie wynik badania mamy dziecka jeszcze nie był znany. Lekarz, zgodnie z programem szczepień, podał szczepienia przeznaczone dla dziecka po ukończeniu 6 tygodni, w tym szczepienie przeciw krztuścowi, nie zastosował profilaktyki z użyciem antybiotyku. Po niecałym tygodniu u dziecka pojawiły się cechy infekcji dróg oddechowych, które rozpoczęły się od nieżytu nosa, jednak szybko dołączył się suchy męczący kaszel, występujący napadowo, doprowadzający do bezdechów, z charakterystycznym „pianiem” przy Chłopiec urodził się z ciąży pierwszej, porodem siłami natury w 39. tygodniu ciąży, z masą urodzeniową 3940 g, oceniony na 10 pkt w skali Apgar. W chwili przyjęcia do szpitala stan ogólny dziecka określono jako średni, w trakcie badania napad kaszlu typowy dla krztuśca, ze spadkiem saturacji, sinicą twarzy, wymagający tlenoterapii, poza tym bez istotnych odchyleń w badaniu przedmiotowym. W wykonanych badaniach pomocniczych stwierdzono w morfologii krwi znaczną leukocytozę (25 tys./ml przy normie dla wieku 5–15 tys./ml),w rozmazie krwinek białych 85% limfocytów, nieznacznie podwyższone białko C-reaktywne (18 mg/l; norma 3 lat) [11]. Przebieg kliniczny Przebieg kliniczny krztuśca uzależniony jest od wieku pacjenta oraz jego stanu uodpornienia. Typowy przebieg to: faza nieżytowa, z niespecyficznymi objawami, trwająca 1–2 tygodnie; faza napadowego kaszlu – trwająca ok 4–6 tygodni. W pełnoobjawowym krztuścu to napady kaszlu z charakterystycznym „pianiem” podczas wdechu, wymiotami prowokowanymi kaszlem, z gęstą wydzieliną w drogach oddechowych. Napadom mogą towarzyszyć u niemowląt bezdechy, sinica, wybroczyny na twarzy i spojówkach. U dorosłych okres kaszlu bywa mniej charakterystyczny; faza zdrowienia, trwająca 3–4 miesiące, w czasie której kaszel stopniowo ustępuje. W okresie napadowego kaszlu może dojść do powikłań. Najczęstszym powikłaniem jest zapalenie płuc, natomiast najpoważniejsze to zaburzenia neurologiczne, do których dochodzi u niemowląt, zwłaszcza w pierwszym półroczu życia. Przebieg kliniczny krztuśca uzależniony jest od wieku pacjenta oraz jego stanu uodpornienia. Typowy przebieg to: faza nieżytowa, z niespecyficznymi objawami, trwająca 1–2 tygodnie; faza napadowego kaszlu – trwająca około 4–6 tygodni, faza zdrowienia – trwająca nawet 3–4 miesiące. Wśród powikłań neurologicznych mogą wystąpić: drgawki, obrzęk mózgu, krwawienie wewnątrzczaszkowe, krwawienie podtwardówkowe, encefalopatia niedotlenieniowa. Stany te mogą doprowadzić do trwałych następstw. Spośród innych możliwych powikłań wymienia się złamania żeber, wylewy podspojówkowe i inne [12]. Notuje się również przypadki zgonu z powodu krztuśca, zwłaszcza u niemowląt w pierwszych 6. Rozpoznanie krztuśca – definicja przypadku według CDC z 2020 roku Kliniczne kryteria krztuśca to trwający co najmniej 2 tygodnie kaszel, bez innej ustalonej przyczyny z przynajmniej jednym z poniższych objawów: napadowy kaszel lub świst wdechowy („pianie”) lub kaszel prowokujący wymioty lub bezdechy. Kryteria laboratoryjne: izolacja bakterii (hodowla) Bordetella pertussis z materiału biologicznego lub potwierdzenie metodą PCR. Związek epidemiologiczny: kontakt z potwierdzonym przypadkiem krztuśca. Definicja przypadku – CDC 2020: Przypadek prawdopodobny: brak innej, częściej występującej przyczyny, tłumaczącej kryteria kliniczne; lub występowanie przynajmniej jednego z objawów wymienionych w kryteriach klinicznych, trwających dowolny czas ORAZ epidemiologiczny związek. Przypadek potwierdzony: choroba z kaszlem, trwająca dowolny czas z potwierdzeniem jednym z laboratoryjnych kryteriów [13]. Definicja przypadku według PZH [14] Przypadek możliwy – każda osoba spełniająca kryteria kliniczne. Przypadek prawdopodobny – każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne. Przypadek potwierdzony – każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i laboratoryjne. Diagnostyka laboratoryjna krztuśca Europejska Grupa Ekspertów zajmująca się epidemiologią krztuśca (grupa EUpert) opracowała wytyczne w zakresie diagnostyki laboratoryjnej, które w 2013 roku zostały uznane przez ECDC jako obowiązujące. Zgodnie z wytycznymi rola badań serologicznych została znacznie ograniczona. Diagnostyka krztuśca metodą ELISA obejmuje jedynie oznaczenia stężenia przeciwciał klasy IgG przeciwko toksynie krztuścowej (PT), a w przypadku uzyskania niepewnego lub niemiarodajnego wyniku w klasie IgG oraz braku możliwości uzyskania drugiej próbki surowicy, pomocniczo można wykonać oznaczenie stężenia swoistych immunoglobulin klasy IgA [3, 15]. Badania serologiczne mogą mieć zastosowanie u osób dorosłych oraz młodzieży co najmniej 1 rok po szczepieniu. U małych dzieci opieramy się jedynie na kryterium bezpośredniej detekcji bakterii. Zasady diagnostyki przedstawiono w tab. 2. Leczenie krztuśca Antybiotykoterapia Antybiotykoterapia jest leczeniem przyczynowym, jednak podstawowym jej celem jest zapobiegnięcie transmisji zakażenia. Wcześnie włączona antybiotykoterapia (w okresie nieżytowym) może złagodzić przebieg choroby. Utrzymywanie się objawów klinicznych mimo stosowanego leczenia nie jest dowodem na brak skuteczności ani wskazaniem do powtarzania terapii. Leczenie antybiotykiem zaleca się w pierwszych 3 tygodniach choroby, z wyjątkiem niemowląt oraz kobiet w ciąży – w tych grupach zasadne jest rozpoczęcie leczenia w pierwszych 6 tygodniach. Po upływie 3 tygodni od wystąpienia objawów (6 tygodni w wybranych grupach) leczenie antybiotykiem jest nieuzasadnione. Podstawowymi antybiotykami stosowanymi w leczeniu są antybiotyki z grupy makrolidów [16]: Klarytromycyna – dzieci w dawce 15 mg/kg/dobę w 2 dawkach podzielonych przez 7 dni; osoby dorosłe 500 mg 2 × dz. przez 7 dni. Azytromycyna (najbezpieczniejsza dla noworodków) stosowana u dzieci w dawce 10 mg/kg/dobę przez 5 dni; u osób dorosłych w 1. dniu 500 mg 1 × dz., od 2. do 5. dnia 250 mg 1 × dz. Erytromycyna – obecnie niezalecana ze względu na działania niepożądane, w przypadku braku dostępności innych makrolidów stosuje się w dawce 40–50 mg/kg mc./24 h w 4 dawkach podzielonych, przez 14 dni. Trimetoprim/sulfametoksazol – w przypadku przeciwwskazań do stosowania antybiotyków makrolidowych; jest przeciwwskazany w wieku poniżej 2 miesięcy; u niemowląt > 2. w dawce trimetoprim 8 mg/kg mc./24 h, sulfametoksazol 40 mg/kg mc./24 h, w 2 dawkach przez 14 dni, osoby dorosłe – 960 mg 2 × dz. przez 14 dni. Leczenie objawowe Nawodnienie, karmienie małymi porcjami, odsysanie wydzieliny, tlenoterapia, przy ciężkim przebiegu można rozważyć glikokortykosteroidy [16]. Profilaktyka Chemioprofilaktyka poekspozycyjna Zalecana jest u wszystkich osób z kontaktu domowego z chorym oraz innych bliskich kontaktów (spotkanie w odległości < 1 m, bezpośredni kontakt z wydzieliną z dróg oddechowych, przebywanie w bezpośredniej bliskości osoby zakażonej przez ≥ 1 godzinę). Profilaktykę rozpoczyna się do 21 dni od kontaktu. Po tym czasie do rozważenia u osób mających kontakt z grupami ryzyka. Szczególnie ważna w grupach zwiększonego ryzyka: niemowlęta (w 1. kobiety ciężarne, osoby z niedoborami odpornościowymi, z chorobami przewlekłymi (POCHP, mukowiscydoza, wady serca, MPD). W chemioprofilaktyce poekspozycyjnej stosuje się antybiotyki stosowane w terapii, w takich samych dawkach i przez taki sam czas jak w leczeniu. Szczepienia ochronne Szczepienia ochronne stanowią najskuteczniejszą metodę zapobiegania zachorowaniom. Niestety wytworzona ochrona nie jest trwała (podobnie jak po przechorowaniu), co wymaga podawania wielokrotnych dawek przypominających.... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź
Młody po przebudzeniu zaczął mocno kaszleć. czasem zmusza się do kasłania(podpatrzył u innego dziecka) i na początku tez tak myśleliśmy :P ale im dłużej kasłał - tym kaszel był bardziej mokry :/ dwa razy aż z odruchem wymiotnym (znam to, sama tak miewam od czasu do czasu). w czwartek byliśmy na bilansie i wszystko było ok.